مجسمه ابوالهول بزرگ که مخلوطی از انسان و حیوان با پیکری از شیر، مزین به بال های عقاب و دارای سری شبیه زنان است. این مجسمه که دارای 17 متر ارتفاع و 39 متر طول است از صخره تراشیده شده و در کشور مصر قرار دارد.
مجسمه ابوالهول کهن ترین و بزرگترین تندیس دنیای باستان است علی رغم صدمه های فراوانی که در دوران استیلای اعراب به آن وارد شده و باعث از بین رفتن بخشی از چهره آن کرده است. باابهت ترین مظهر سلطنتی فراعنه به حساب می آید.
تراش اندام این مجسمه به طور ناهموار صورت گرفته ولی تراش سر سنگی آن به دقت انجام گرفته است. .ابوالهول دارای چشمان مرموزی است و تابه حال کسی نتوانسته معنای نگاه این چشم ها را درک و بیان کند چشمان وی با وقار خاصی به افق خیره مانده است.
در کتاب های مقدس و باستانی مصر واژه ابوالهول به معنای سرور آمده است. پیروان مذاهب قدیم اعتقاد داشتند که پادشاه دارای هوش و چابکی و نیروی انواع حیوانات است.همچنین معتقد بودند که پادشاه این نیروهارا به وسیله دربر کردن پوست حیوانات یا بر سر نهادن سر آنها به دست می آورد. به همین جهت مصریان از خدایان و سلاطین خود مجسمه هایی می ساختند که نیمی از آنها شبیه به انسان و نیمی دیگر شبیه حیوان بود.